Imię
Robert
Grupa rekonstrukcyjna
GRH 13. Batalion
Nazwa sylwetki
Kierowca czołgu T-72 w umundurowaniu zimowym
Datowanie
1985-1989
Region
Europa, Polska Rzeczpospolita Ludowa
Wyposażenie
Ocieplacz zimowy, czyli dres w kolorze zielonym, kombinezon czołgisty i warsztatowca wz.5682 + podpinka od kurtki zimowej, trzewiki brązowe z opinaczem dla WL/gumofilce, rękawice 4 palczaste zimowe, skórzane czarne z mankietem, czapka zimowa brązowa dla WL + orzeł metalowy WL, szalokominiarka brązowa dla WL, hełmofon czołgowy zimowy HCZ (z zestawem słuchawek i laryngofonu krtaniowego), gogle czołgowe, maska p.gaz MP-4 „Buldog” z torbą materiałową, pas parciany + brezentowa ładownica i kabura do PM-63, pistolet maszynowy wz.1963 „Rak” kal. 9×18 Makarow + 4 magazynki (1x 15 naboi i 3×25 naboi).
Krótki opis historyczny
Załoga czołgu T-72 w każdej jego wersji to 3 osoby: dowódca-radiooperator, działonowy, kierowca-mechanik. Służba w czołgu wiąże się często możliwością ubrudzenia siebie i umundurowania, w związku z czym czołgiści noszą specjalne kombinezony, które są stworzone z trudno przepuszczalnej tkaniny co ma chronić przed ubrudzeniem olejami i paliwami. W momencie zajęć poza czołgiem na żołnierz mógł mieć na głowie czapkę futrzaną i rękawice czołgowe. W trakcie prowadzenia pojazdu w użyciu był HCZ lub HCL w okresie letnim. Gogle ochronne były przydatnym elementem podczas prowadzenia czołgu z głową wystawioną na zewnątrz, ze względu na wszechobecny kurz lub spaliny.
