mieszczka w żałobie narodowej

Imię

Joanna

Grupa rekonstrukcyjna

Stowarzyszenie Rekonstrukcji Historycznej i Kostiumingu KRYNOLINA

Nazwa sylwetki

Mieszczka w żałobie narodowej

Datowanie

1863

Region

Europa, Królestwo Polskie

Wyposażenie

Czarna spódnica wełniana z halkami oparta na stelażu zwanym „krynoliną”, stanik sukni z popularnymi w latach pięćdziesiątych XIX wieku rękawami pagodowymi, bufiaste doczepiane rękawki z mankietami, szydełkowy kołnierzyk, na głowie mały czepek z falbankami oraz kapelusz tzw. budka. Strój wzorowany jest na rycinach z magazynów mody z lat 1850-1860 oraz na obrazach, np. cykl rysunków „Polonia” Artura Grottgera.

Krótki opis historyczny

Kobieta, mieszkanka miasta w stroju z czasów żałoby narodowej ( lata 60-te XIX w. w Królestwie Polskim)lub w drugiej fazie żałoby zwykłej. W tamtych czasach żałoba po najbliższych dzieliła się na trzy fazy: faza pierwsza „ciężka żałoba” (gdy wszystkie elementy stroju były zupełnie czarne i nie noszono ozdób), po pół roku faza druga, czyli „półżałoba” (można było zakładać białe dodatki i skromną biżuterię) i faza trzecia „lekka żałoba” (noszono stroje w odcieniach szarości i fioletów). W czasie po powstaniu styczniowym władze carskie zabraniały noszenia ostentacyjnej żałoby po powstańcach. Czarne suknie wraz z patriotyczną biżuterią zaczęły wtedy nosić wszystkie kobiety niezależnie od tego, czy straciły kogoś bliskiego w czasie walk i wypracowano wtedy sposób ubierania się nawiązujący do drugiej fazy żałoby zwykłej.

image/svg+xml

Menu

Follow me