Imię
Adam
Grupa rekonstrukcyjna
Stowarzyszenie ODWACH
Nazwa sylwetki
Kapral 24. Pułku Piechoty (24th of foot)
Datowanie
Końcówka lat siedemdziesiątych XIXw. Wojna Zuluska styczeń 1879r.
Region
Afryka
Wyposażenie
Bluza mundurowa dla podoficerów i szeregowych dla służby poza granicami kraju (Other Ranks Foreign service Tunic), kołnierzyki w kolorze zielonym co oznaczało, iż pułk pochodził z Walii – na nich widać sfinksy z napisem Egipt, czyli znak służby kolonialnej. Naramienniki są zaopatrzone w numer pułku utworzony z metalowych cyfr. Na prawym ramieniu widnieje stopień (dwa szewrony skierowane w dół), a poniżej od krawędzi wyszywanego mankietu szewrony nadawane za lata służby (skierowane ku górze). Spodnie granatowe z lampasem dla szeregowych i podoficerów. Głowę przed słońcem chroni biały korkowy hełm ozdobiony odznaką pułkową (w tym okresie powoli zaczęto rezygnować z tej ozdoby). Skórzane oporządzenie pattern (wzór 1871) w białym kolorze, widoczny pas, dwie ładownice – każda na dwadzieścia sztuk zapaczkowanej amunicji oraz ładownica na odpakowane pociski (czarna), żabka do bagnetu, przez ramię przewieszony materiałowy chlebak oraz noszak na beczułkowatą drewnianą manierkę (tzw. wzoru włoskiego). Uzbrojenie stanowił karabin Martini-Henry, jednostrzałowy z zamkiem ślizgowym na amunicję scaloną elaborowaną prochem czarnym.
Krótki opis historyczny
Pułki piechoty w Wielkiej Brytanii składały się z dwóch batalionów, które rotacyjnie służyły w koloniach w 1879r. 24. pułk w całości stacjonował w kolonii Przylądkowej – była to wyjątkowa sytuacja. Gdy w styczniu głównodowodzący wojskami w Afryce południowej, Lord Chelmsford, wyprawił się przeciwko Zulusom w sprowokowanej przez Brytyjczyków wojnie, całość pułku pomaszerowała w jednej z trzech kolumn wojsk wysłanych na terytorium przeciwnika. Rankiem, 22 stycznia, pod Isandlwaną kolumna, której częścią był 24. pułk starła się z dziesięciokrotnie liczniejszą armią Zuluską. Błędy dowódców i przekonanie o niskiej wartości bojowej czarnoskórych wojowników doprowadziła do całkowitej klęski. Większość żołnierzy brytyjskich zginęła. Była to największa jednorazowa strata w bitwie jaką kiedykolwiek ponieśli Brytyjczycy. Jednak tego samego dnia około 4000 wojowników, którzy nie zdążyli wziąć udziału w bitwie zaatakowało pobliską stacją misyjną, w której stacjonowała jedna z kompanii 24. pułku. W chwili ataku znajdowało się tam około 150 ludzi, razem z chorymi i ochotnikami z Burskiego Natalu. Tym razem starcie też było ciężkie, jednak Brytyjczycy bronili się do dnia następnego zza improwizowanych barykad i budynków stacji, odpierając kolejne ataki Zulusów. Sylwetka tu pokazana to kapral z 24. pułku piechoty. Żołnierze zazwyczaj byli rekrutowani z regionów zawiązania pułku, oficerowie często pochodzili z innych regionów Brytanii. Żołnierze w koloniach pełnili wiele ról – często samą swą obecnością byli gwarantem porządku publicznego, chronili granice kolonii przed agresorami oraz zdobywali nowe terytoria.
