Imię
Weronika
Grupa rekonstrukcyjna
Grupa Rekonstrukcji Historycznej “Krynolina”
Nazwa sylwetki
Dama w stroju wizytowym
Datowanie
1902
Region
Europa
Wyposażenie
Suknia z niebieskiego jedwabiu. Spódnica rozszerzana ku dołowi w kształcie trąbki, z trenem. Góra o charakterystycznym kształcie “gołębiej piersi”. Rękawy biskupie. Mankiety oraz wstawki imitujące kołnierz uszyte z jedwabiu w biało-niebieski wzór przypominający porcelanę cebulową. Wstawka z przodu oraz stójka pokryte białą koronką haftowaną na tiulu. Złoty zegarek przypięty w charakterystyczny dla okresu sposób, wzorowany na zdjęciach z epoki. Oryginalna broszka z motywem kwiatowym. Parasolka papierowa, w modnym wówczas stylu orientalnym. Kapelusz o średniej wielkości rondzie, ozdobiony aksamitnym pasem przeciągniętym przez dużą klamrę oraz pawimi i strusimi piórami.
Krótki opis historyczny
Zgodnie z zasadami etykiety, jedwabna suknia w ciemnym kolorze wykorzystywana była głównie na okazje popołudniowe, takie jak wizyty, obiady, półformalne kolacje. Kobieta pochodząca z klasy średniej-wyższej w epoce edwardiańskiej miała przede wszystkim pełnić rolę reprezentowania rodziny, co przejawiało się między innymi znajomością etykiety. Niedopuszczalnym na przykład było wyjście na ulicę bez kapelusza, który nierzadko stanowił również ważny element stylizacji. Niepraktyczny ubiór, z wysoką stójką, długą spódnicą i masywnym kapeluszem, miał również za zadanie podkreślać pochodzenie klasowe oraz zamożność, jako że kobieta z klasy pracującej nie mogłaby już pozwolić sobie na taki strój.
