Imię
Agnieszka
Grupa rekonstrukcyjna
Drużyna Piastowska Medvedis
Nazwa sylwetki
Średniozamożna duńska prządka
Datowanie
X wiek
Region
Europa, Dania, Hedeby (Haithabu)
Wyposażenie
Suknia wierzchnia wykonana jest z cienkiej jasno-beżowej wełny o splocie skośnym, ma prosty krój z czterema klinami. Wykończona w całości ręcznie, obszyciami z wełny tkanej w brązowo-beżową jodełkę. Suknia fartuchowa uszyta jest z ciemno-brązowej wełny o splocie płóciennym. Powstała na podstawie znaleziska z Hedeby (fragmenty grubej wełny nr H14A i B, które oryginalnie były również zabarwione na brązowo, Hägg 1984). Tak jak oryginał ozdobiona jest plecionymi warkoczami wykonanymi z naturalnie farbowanej wełny (u mnie – marzanną i łupinami orzecha). Nakrycie głowy to chusta z cienkiego lnu, przewiązana lnianą krajką w naturalnym kolorze. Chusta jest zawiązana w węzeł nad karkiem – wygląd taki możemy oglądać na brązowych figurkach „walkirii”, pochodzących z wczesnośredniowiecznej Skandynawii. Całość uzupełnia ciepła wełniana narzutka spięta fibulą, obszyta wełną utkaną w jodełkę, również wzorowana kształtem na wspomnianych sylwetkach walkirii.
Krótki opis historyczny
Odtwarzana postać to średniozamożna kobieta, mężatka, mieszkanka duńskiego Hedeby, które było bogatą i tętniącą życiem osadą. Oprócz doglądania domu zajmuje się drobnymi pracami – prząśnictwem i tkactwem. Na zdjęciach widać jedno z codziennych narzędzi jej pracy – czyli proste drewniane wrzeciono, zakończone glinianym ciężarkiem. Jej strój jest dość skromny, ale mimo to zadbany, z dobrych materiałów, starannie wykończony – z krawędziami zabezpieczonymi przez obszycie przed wycieraniem i niszczeniem. Jako mężatka chowa związane włosy pod chustą. Niewielka, lecz ciepła narzutka spięta zapinką zabezpiecza przed chłodem przy siedzącej pracy, jednocześnie pozostawiając wolne ręce i nie ograniczając ruchów.
