Imię
Zofia
Grupa rekonstrukcyjna
–
Nazwa sylwetki
Kobieta z kultury wielbarskiej
Datowanie
od 160 – 180 n.e. do 220 – 240 n.e., tzw. faza od B2-C1 do początku fazy C2
Region
Europa – Polska – Wyżyna Elbląska – Weklice
Wyposażenie
Bransolety żmijowate (2 szt.)(podobna kurhan 22 w Gronowie, pow. drawski), paciorki ósemkowate (grób 500, 562 w Weklicach), paciorek szklany ze złotą folią (grób 538 w Weklicach), paciorek kubooktaedryczny (grób 562 w Weklicach), szklany puchar (grób nr 495 w Weklicach)
Krótki opis historyczny
Kobieta pochodząca z tzw. kultury wielbarskiej, która funkcjonowała na ziemiach dzisiejszej Polski (ale nie tylko) w początkach naszej ery, w trakcie trwania cesarstwa rzymskiego. Kultura wielbarska, a co za tym idzie, ludzie, którzy do niej przynależeli byli bogaci – tzn. bogato wyposażali swych zmarłych na ostatnią drogę. Widoczne bransolety na rękach dziewczyny są charakterystyczne właśnie dla tej kultury. Co ciekawe można dostrzec na jej szyi paciorki wykonane ze szkła, a także szklany puchar w jej ręku. Są to elementy wystroju rzymskiego. Obecność ich w grobach, a także na dziewczynie świadczy o kontaktach z Rzymianami. Kobieta mogła sama handlować lub być żoną handlarza barbarzyńskiego, któremu udało się wykonać pierwszą, większą transakcję, który w zamian za dobra (prawdopodobnie bursztyn, choć mogły to być inne dobra jak np. tkaniny, a także wdzięki kobiety) otrzymał szklany rzymski puchar. Handel z Rzymianami wskazuje na co najmniej obojętne stosunki wobec obu stron, a przynajmniej brak jest dowodów na wrogie nastawienie tej ludności względem synów Romulusa i Remusa. Ot, barbarzynka z upodobaniem do Rzymian ;).
