Imię
Piotr
Grupa rekonstrukcyjna
Sekcja rekonstrukcji historycznej im. generała Józefa Chłopickiego Akademii Wojsk Lądowych
Nazwa sylwetki
Podoficer Kompanii Grenadierów Legii Polsko-Włoskiej
Datowanie
1807
Region
Europa, Polska, Dolny Śląsk
Wyposażenie
Kurtka mundurowa, spodnie, kamasze, kamizelka i koszula zrekonstruowane na podstawie regulaminu ubiorczego dla Wojsk Księstwa Warszawskiego oraz na podstawie rys. Bronisława Gembarzewskiego. Rogatywka – zrekonstruowana na podstawie w/w regulaminu z blachą naczelną N na podstawie reglement’s de ligne (regulamin ubiorczy dla piechoty francuskiej). Ładownica z pendentem, tasak z pendentem (infanteriesiebel) wzór pruski na podstawie listów i spisów wyposażenia żołnierzy którzy byli ekwipowani w broń pruską. Karabin skałkowy model Charleville an IX 1777 kaliber 17,5 mm. Zgodny z w/w regulaminem oraz na podstawie spisu wyposażenie z czasów Księstwa Warszawskiego.
Krótki opis historyczny
Legia Polsko-Włoska powstała na mocy dekretu napoleona w 1807 roku, na terenie Wrocławia, Brzegu i Nysy. W większości składała się z byłych legionistów powracających na tereny Dolnegośląska. Sztab znajdował się we Wrocławiu, którym dowódcą był Gen. Józef Grabiński. Według rozkazów Legia Polsko – Włoska pozostała na żołdzie francuskim i nie weszła pod dowodzenie Księstwa Warszawskiego. Została skierowana do Westfalii pod komendę brata Napoleona Hieronima Bonaparte. W 1808 roku została przemianowana na 1 Legie Nadwiślańską. Skład baonów (czyt. Batalionów) był identyczny jak w Legionach Włoskich składały się 10 kompanii w tym 8 fizylierskich, 1 Grenadierskiej, 1 Woltyżerskiej każda z kompanii charakteryzowała się innym kolorem kurtek oraz marchewek na rogatywkach.
