Imię
Monika
Grupa rekonstrukcyjna
Stowarzyszenie Muzealna Grupa Historyczna im.II/18 pułku piechoty
Nazwa sylwetki
Podinstruktorka Organizacji Przysposobienia Kobiet w stopniu młodszej aspirantki
Datowanie
Lata 1934 – 1939
Region
Polska
Wyposażenie
Granatowy beret z małą odznaką PWK, umundurowanie nowego typu – kurtka mundurowa oraz długie granatowe spodnie, patki kołnierzowe z małym orzełkiem PWK oznaczające stopień organizacyjny oraz granatowe patki mankietowe z oznaczeniem wyszkolenia instruktorskiego, pas skórzany jednobolcowy używany sporadycznie przez instruktorki, rękawiczki, czarne sznurowane trzewiki. Zrekonstruowane na podstawie dokumentacji i zachowanych artefaktów z epoki oraz kwerendy fotograficznej.
Krótki opis historyczny
Szkolenie w ramach Organizacji Przysposobienia Wojskowego Kobiet miało służyć przygotowaniu kobiet na ewentualny wybuch wojny. Miały one pełnić pomocniczą służbę wojskową ale również znać zasady samoobrony i samopomocy. Mobilizacja na skalę jaką zakładano nie doszła do skutku z uwagi na szybki przebieg Kampanii Polskiej w 1939 r. Tylko części ochotniczek przekazano depesze odnośnie przewidzianej w pierwszym dniu wojny mobilizacji, która podkreślała że jest to tylko obowiązek stawiennictwa i dyspozycyjności. Dalsze sprawy miały zostać uregulowane przez komórki mobilizacyjne, które ostatecznie nie zaistniały. Jedynie część personelu służby zdrowia, juzistki, telefonistki oraz instruktorki PWK otrzymały wezwania imienne. Wiele z nich pracowało w swoich komendach powiatowych jeszcze przed 1 września, gdzie m.in. współdziałały w akcji niszczenia akt. Ochotniczki nie czekały na rozkazy gdy zaistniała potrzeba pełnienia służby. Występowały z własną inicjatywą niesienia pomocy, szczególnie w punktach żywienia i sanitarnych. Oddziały wojskowe wcielały je tam gdzie było zapotrzebowanie. Dzięki przeszkoleniu kobiet do obrony kraju, wyczulone na hasło czynnej obrony kraju jako obowiązku każdej Polki, wielotysięczne rzesze kobiet włączyły się czynnie do aktualnych prac obronnych z wielką ofiarnością i poświęceniem. Dały temu wyraz przez kolejne pięć lat wojny, kiedy to pełniły wojskową służbę kobiet w szeregach Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej w ramach oddziałów wojskowych Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i Wojska Polskiego formowanego na wschodzie.