Imię
Radosław
Grupa rekonstrukcyjna
Klub Miłośników Historii WARSZAWA
Nazwa sylwetki
Zastępca komisarza politycznego Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej tzw. „zampolit” lub „pompolit
Datowanie
Lata 1938-1942
Region
Europa/Azja, tereny ZSRR i kilku innych pastw ościennych
Wyposażenie
Regulaminowy mundur żołnierski wprowadzony przepisami z 1935 roku składał się z drelichowej koszulo-bluzy tzw. Gimnastiorki oraz spodni bryczesów. Czapka służbowa wz.35 była kojarzona bardziej z personelem dowódczym – ale przysługiwała każdemu czerwonoarmiście do munduru służbowego. Na kołnierzu malinowe patki z czarną lamówka – oznaczające przynależność do piechoty. Na każdej patce po 4 „trójkąty” oznaczające stopień równy podoficerowi. Na rękawach czerwone gwiazdy – oznaki przynależności do korpusu pracownikow polityczno-wychowawczych Armii Czerwonej. Buty z gumową podeszwą wykonane z tzw. Kirzy czyli surogatu skóry produkowanego z pokrytego guma brezentu. Na mundurze odznaka Komsomołu oraz Związku Antyalkoholowego („Alkoholizm i Socjalizm nie łączą się!” Wyposażenie stanowi pas skórzany, rewolwer Nagant w kaburze, maska przeciwgazowa w torbie wz.36, manierka, sygnałowa latarka produkcji niemieckiej oraz mapnik. Dodatkowymi elementami potrzebnymi do pełnienia funkcji oświatowej są tuba głosowa tzw. „szczekaczka” oraz świeżo wydrukowane egzemplarze gazety Prawda, Komsomolska Prawda oraz Pionierska Prawda. Sylwetka przygotowana na podstawie regulaminów Armii Czerwonej.
Krótki opis historyczny
Już począwszy od powstania w 1918 roku Robotniczo-Chłopska Armia Czerwona borykała się z problemem odpowiedniej edukacji politycznej mas ludzkich jakie miała do dyspozycji. By zapewnić ślepe oddanie dla komitetu centralnego wprowadzono dualizm dowodzenia gdzie poza dowódca oddziału drugą osobą mająca równą jak nie większa władzę był komisarz czy też oficer polityczny. Takie osoby często nie miały wiedzy wojskowej porównywalnej z żołnierzami na stanowiskach dowódczych natomiast nadrabiali to gorliwością w krzewieniu realnego socjalizmu. Ciągłe braki w personelu posiadającym jakiekolwiek wykształcenia spowodowały iż w 1938 roku powołano nową funkcję pracowników politycznych na szczeblu podoficerskim – tzw. Zampolitów (czyli zastępców politycznych) mieli oni na najniższym poziomie organizacyjnym dbać o motywację czerwonoarmistów, walczyć z kontrrewolucją i wspomagać w pracy oświatowej komisarzy politycznych.
