Imię
Daria
Grupa rekonstrukcyjna
Stowarzyszenie Rekonstrukcji Historycznej 4 Pułku Piechoty Legionów z Kielc
Nazwa sylwetki
Fizylierka 1 Samodzielnego Batalionu Kobiet im. Emilii Plater przy 1 Dywizji Piechoty im. Gen. Tadeusza Kościuszki
Datowanie
1943-1945
Region
Związek Radziecki
Wyposażenie
Czapka sukienna polskiego kroju (rogatywka) wz. 1943 z orłem „piastowskim” tłoczonym z metalowej blachy (tzw. kurica), kurtka polskiego kroju wz. 1943 z szaro piaskowego drelichu z sukiennymi naramiennikami i guzikami z „kuricą”, malowanymi zieloną farbą. Spodnie radzieckie „galife” wz. 1935 lub wz. 1943 i buty półwysokie (tzw. saperki). Hełm radziecki wz. 1940, pas oszczędnościowy parciano-skórzany, na nim ładownica na 3 obronne granaty ręczne F1, ładownica zastępcza płócienna na amunicję do kb, łopatka radziecka w pokrowcu oszczędnościowym, manierka wz. 1930 w pokrowcu i maska p-gaz „Schlem Maska” wz. 1940 w torbie, dodatkowo plecak-worek, tzw. mieszok wz. 30. Uzbrojenie stanowi karabin radziecki Mosin wz. 91/30.
Krótki opis historyczny
14 maja 1943 r. w Sielcach nad Oką rozpoczęło się formowanie 1 Dywizji Piechoty im. Gen. Tadeusza Kościuszki. Wśród powołanych znalazło się 500 kobiet które początkowo kierowano do służb w oddziałach pomocniczych. Dopiero w końcu maja zapadła decyzja o utworzeniu Samodzielnego Batalionu Kobiecego im. Emilii Plater. Jednostka ta była formowana na wzór oddziałów kobiecych w Armii Radzieckiej. Kobiety przybyłe do batalionu były często słabe fizycznie, wykończone ciężkimi wojennymi warunkami i często wręcz zagłodzone. Problemem było także zróżnicowanie pod względem wykształcenia, nieliczne kobiety posiadały wykształcenie wyższe, przeważająca cześć jednak posiadała jedynie wykształcenie podstawowe, często niepełne. Kobiety pełniły głównie służbę wartowniczą oraz gospodarczą. 1 września 1943 r. 1 Dywizja Piechoty wyruszyła na front, a wraz z nimi kompania fizylierek. Na froncie kompania została podzielona. Podczas bitwy pod Lenino 1 pluton został skierowany do służby przy kwatermistrzostwie, 2 pluton został podzielony między 1 i 2 pułk piechoty, a 3 pluton otrzymał zadanie ochrony sztabu i stanowisk dowodzenia dywizji. Gdy hitlerowcy zniszczyli punkty opatrunkowe kompanii sanitarnej 2 pułku piechoty, 10 fizylierek zorganizowało nową placówkę. W styczniu 1944 r. batalion kobiecy przerzucono do wsi Łuczynka na ziemi smoleńskiej, później do obwodu żytomierskiego i Kiwerc. W lipcu 1944 r. przekroczył Bug, pełniąc służbę wartowniczą w jednostkach tyłowych. Od 12 października batalion zajmował się utrzymaniem porządku publicznego i zabezpieczeniem mienia na wyzwolonej przez 1. Armię WP warszawskiej Pradze, a po wyzwoleniu stolicy objął posterunki w lewobrzeżnej Warszawie. Batalion został rozformowany na mocy rozkazu Naczelnego Dowódcy WP z 25 maja 1945. Część żołnierzy 1 SBK osiedliła się w zachodniej Polsce tworząc osiedle Platerowo na Dolnym Śląsku, w dzisiejszym Powiecie Lubańskim.
