Szlachetna dama w stroju dziennym

Imię

Paulina

Grupa rekonstrukcyjna

Towarzystwo Stanisławowskie

Nazwa sylwetki

Szlachetna dama w stroju dziennym

Datowanie

Lata 80-90 XVIII wieku

Region

Europa zachodnia i wschodnia

Wyposażenie

Styl przedstawiony na fotografiach można odnaleźć w licznych źródłach z epoki, takich jak autoportret Rose-Adélaide Ducreux z 1791 roku czy portret Henriette Anne d’Aguesseau pędzla Vigée Le Brun z 1789 roku. Charakterystyczna suknia, znana jako robe à la turque (suknia w stylu tureczkim), wyróżniała się odciętym stanikiem, który tworzył efekt warstwowości, oraz podwójnymi rękawami. Dopełnieniem stroju była szarfa wiązana w talii. Uznawany za nieformalny, ten rodzaj ubioru często wybierano na spacery czy pikniki. Zazwyczaj łączono go z delikatną chustą zasłaniającą dekolt (fichu) oraz stylowym nakryciem głowy, takim jak popularny wówczas słomkowy kapelusz zwany bergère (z francuskiego „pasterka”). Widoczna na zdjęciach suknia wykonana jest z jedwabnych taft oraz tkaniny bawełnianej, połączona z subtelną biżuterią z naturalnych pereł.

Krótki opis historyczny

Posiadaczki sukni w stylu tureckim należały do elity społeczeństwa. Szlachetnie urodzone damy mogły być widywane w takim stroju podczas codziennych zajęć, które wypełniały ich życie – niezobowiązujących spotkań towarzyskich, przechadzek, pikników, haftowania, studiowania literatury, muzykowania, zarządzania służbą domową czy oddawania się działalności charytatywnej. Raczej nie wybierano ich na eleganckie kolacje, wieczorne przyjęcia czy wystawne bale, które wymagały stroju o wyższej formalności.

image/svg+xml

Menu

Follow me