Imię
Angela
Grupa rekonstrukcyjna
Towarzystwo Stanisławowskie; Garnizon Gdańsk
Nazwa sylwetki
Magnatka polsko-litewska
Datowanie
1780-1790
Region
Europa, Rzeczpospolita Obojga Narodów
Wyposażenie
Żakiet zwany karako z jedwabiu w pasy w kolorze oliwkowym, obszyty bawełnianą pasmanterią w postaci frędzli. Wzorowany na oryginale z lat 80. XVIII w. w zbiorach Kyoto Costume Institute. Czarny kapelusz z czarnymi piórami to element historyzującego kostiumu à la van Dyck, modny w latach 80. i 90. XVIII w. Spódnica z falbaną a także pelisa z indyjskiego wzorzystego jedwabiu w kolorze srebrnym (na drugiej fotografii) obszyta futrem norek oparte zostały o wzory z popularnych żurnali modowych końca XVIII w. Uzupełnieniem ubioru jest szatlenka (chatelaine) przypięta do paska spódnicy, złożona z zegarka i kluczyka do jego nakręcenia oraz stempelka herbowego do pieczętowania listów z pozłacanego srebra. Stempelek stanowi dokładne odwzorowanie jednego z oryginałów w zbiorach Zamku Królewskiego w Warszawie. Modelce towarzyszy aksamitny woreczek zdobiony bawełnianą i srebrną pasmanterią oraz metalowym haftem przystawiającym inicjały Stanisława Augusta.
Krótki opis historyczny
Magnatka polsko-litewska stosowała się do najnowszych trendów mody europejskiej, ubiór ma więc charakter kosmopolityczny. Przeznaczeniem odzieży prezentowanej na zdjęciach był spacer lub przejażdzka. Tego typu ubiór odwoływał do wzorców mody angielskiej, uważanej za bardziej swobodną i wygodniejszą od mody francuskiej. Postać, którą odtwarzam to Helena z Przeździeckich Radziwiłłowa (1753-1821), córka podkanclerzego litewskiego Antoniego Przeździeckiego i wojewodzianki trockiej Katarzyny z Ogińskich. Helena w 1771 r. wyszła za mąż za Michała Hieronima Radziwiłła, później kasztelana i ostatniego wojewodę wileńskiego. Działalność mecenasowska Radziwiłłowej zaznaczyła się utworzeniem jednego z najbardziej oryginalnych i znanych założeń ogrodowych w Polsce – parku Arkadia koło Nieborowa.
