Imię
Robert
Grupa rekonstrukcyjna
GRH 13.Batalion
Nazwa sylwetki
Żołnierz WSW w stopniu starszego szeregowego w umundurowaniu zimowym
Datowanie
Okres Stanu Wojennego 1981-1983
Region
Europa, Polska Rzeczpospolita Ludowa
Wyposażenie
Czapka zimowa w kolorze brązowym dla Wojsk Lądowych z orłem metalowym bez korony WL, umundurowanie polowe wz.5637 w kamuflażu wz.68 MORO w odcieniu zielonym dla WL + kurtka zimowa zwana „bechatką” + szalokominiarka brązowa, ocieplacz zimowy, czyli dres w kolorze zielonym, trzewiki z opinaczem w kolorze brązowym dla WL/gumofilce, rękawice skórzane zimowe 5 palczaste z białym mankietem, skórzane białe: pas w kroju oficerskim, kabura, ładownica, pas nośny do pm wz.1963, oczko do pałki, maska MUA „Słoń” w szarej torbie, pistolet maszynowy wz.1963 „Rak” kal. 9×18 Makarow + 4 magazynki (1×15 naboi, 3×25 naboi) + przybory do czyszczenia broni, pałka gumowa biała, krótka tzw. „banan”.
Krótki opis historyczny
WSW, czyli Wojskowa Służba Wewnętrzna to „policja wojskowa” istniejąca w okresie 19 – 1989 w Siłach Zbrojnych PRL podległa MON. W okresie Stanu Wojennego żołnierze odbywający ZSW zostali zaangażowani do różnych zadań pomocniczych związanych z kontrolą drogową dokonywaną wspólnie z Milicją Obywatelską, kierowania ruchem na skrzyżowaniach, przez które przemieszczały się kolumny wojskowych pojazdów. Ze względu na częste wykonywanie zadań związanych z kierowaniem ruchem żołnierz otrzymał rękawice skórzane z białym mankietami, a czasem i „lizak”. W wypadku przebywania w rejonie użycia gazu łzawiącego, żołnierze mogli wykorzystać maski MUA. Pokazane dwa rodzaje obuwia były noszone w zależności od warunków atmosferycznych, przy temperaturach poniżej – 15°C regulamin zezwalał na wykorzystanie gumofilców zamiast trzewików, co w realiach pogodowych zimy w Stanie Wojennym było często spotykane.
