Imię
Monika
Grupa rekonstrukcyjna
Stowarzyszenie Muzealna Grupa Historyczna im.II/18 pułku piechoty
Nazwa sylwetki
Ochotniczka Ochotniczej Legii Kobiet
Datowanie
Lata 1919 – 1920; wojna polsko-bolszewicka
Region
Polska
Wyposażenie
Furażerka z orzełkiem wz. 1919, koszula flanelowa pod mundur z demobilu armii amerykańskiej wydanej jako samodzielne okrycie, wełniana spódnica z kontrafałdami, pas skórzany jednobolcowy, ładownice podwójne Mannlicher M95, bagnet niemiecki wz. S 84/88 typu liść, rękawiczki, trzewiki sznurowane, karabin wz. 1989 Mauser kal 7,92 mm. Zrekonstruowane na podstawie dokumentacji i zachowanych artefaktów z epoki oraz kwerendy fotograficznej.
Krótki opis historyczny
Początkowo ochotniczki mogły pełnić służbę administracyjną, kurierską i wartowniczą. Kobiety były dumne ze swoich odpowiedzialnych zadań, ale chciały walczyć tak jak mężczyźni. Rozgorzałe walki pokazały, że przyda się każda para rąk do trzymania karabinu. Legia cieszyła się dużym powodzeniem, dziewczęta chętnie wstępowały do tej formacji. Podczas wojny polsko-bolszewickiej organizacja zwiększyła swoją liczebność do 2500 – najwięcej w historii tej formacji. Ochotniczki walczyły wytrwale, brały udział w działaniach wojennych m.in. Warszawie i w Wilnie. Zabijały, ginęły i były brane do niewoli. Legunki miały przewagę nad wrogiem, gdyż obecność kobiety w mundurze na linii frontu budziła zdziwienie, które to było przez nie wykorzystywane. Reakcja wroga pozwalała na oddanie strzału jako pierwsza.
